Στον ιταλικό νότο, στην
περιοχή της Απουλίας και της Καλαβρίας, βρίσκεται μια Ελλάδα ξεχασμένη, με την
πιο γλυκιά, την πιο τραγουδιστή ελληνική γλώσσα που μιλήθηκε ποτέ, τα Griko…
Διαφορετικές και
αντικρουόμενες απόψεις έχουν κατά καιρούς εκφραστεί για τους ελληνόφωνους
πληθυσμούς της Κάτω Ιταλίας, κυρίως λόγω της έλλειψης ιστορικών στοιχείων. Ο
γνωστός γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκης εντόπισε κοινα γλωσσολογικά στοιχεία ανάμεσα
στη δωρική διάλεκτο και σα Γκρεκάνικα, και κατέληξε στο συμπέρασμα της γλωσσικής
συνέχειας από την εποχή του β’ ελληνικού αποικισμού τον 8ο αιώνα π.
Χ.
Συγκεκριμένα τα
ελληνόφωνα χαριά της Απουλίας βρίσκονται νότια της πόλης Λέτσε και είναι τα
εξής: η Καλημέρα, το Μαρτάνο, το
Καστρινιάνο ντε Γκρέτσι, το Μαρτινιάνο, το Τζολίνι, το Σολέτο, η Στερνάτια, και
το Μελπινιάνο.
Τα ελληνόφωνα
χωριά της Καλαβρίας βρίσκονται βορειοδυτικά του Ρέτσιο, μια από τις φτωχότερες
περιοχές της Ευρώπης. Τα χωριά αυτά είναι: η Αμυγδαλέα, το Γκαλλιτσιάνο, η
Μπόβα, το Ροκαφόρτε ντελ Γκρέκο, το Πεντιτάτιλο και το Ροχούντι.
Ιδιαίτερα γνωστά είναι τα
χωριά για τη μουσική τους παράδοση.
Κεχαγιά Αλέινα Δ3
Καληνύφτα
Συγχαρητήρια για το νέο σας blog! Εμείς τα protakiaefkarpias θα σας παρακολουθούμε στενά, είμαστε μέλη, γλιναμε και αναγνώστες. Εσείς που είστε πιο μεγάλοι μ@θητές, θα μας βοηθήσετε με την τεχνογνωσία σας που πάντα μας εκπλήσει και μας συναρπάζει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα
ΑπάντησηΔιαγραφή